Quo vadis, Kulice?

Miejsce spotkań w Kulicach

Były dwór rodziny von Bismarck staje się miejscem zajmowania się przez Polaków i Niemców historią Pomorza Zachodniego (Zachodniopomorskie).

Czymś szczególnym w pracy nad realizacją spotkań w Kulicach jest historyczne miejsce, w którym spotykają się ludzie. Philipp von Bismarck (1913-2006) zainicjował w byłym dworze swojej rodziny polsko-niemieckie centrum spotkań. W 1994 roku, kilka lat po otwarciu Żelaznej Kurtyny, czyn pionierski, „symbol zmian pośrodku Europy”, szczególnie w przypadku potomka „Żelaznego Kanclerza” – znienawidzonego przez wielu Polaków jako ciemiężyciela narodu polskiego. Miejsce spotkań było przez wiele lat kierowane przez slawistkę Lisawetę von Zitzewitz, której rodzina także pochodzi z tego regionu. Z jej perspektywy jest to atut przy zajmowaniu się historią regionalną. „Jeśli nawet Niemcy zostali wypędzeni ze swoich obszarów na wschodzie z innych powodów niż Polacy ze swoich, to jednak skutki dla kolejnych pokoleń były bardzo podobne”.

Pod jej kierownictwem miejsce spotkań skupiało się na konferencjach naukowych, seminariach i publikacjach dotyczących polsko-niemieckiej historii Pomorza Tylnego, w polskiej terminologii określanego jako Pomorze Zachodnie (woj. zachodniopomorskie). Seria publikacyjna ukazująca się od 1999 roku jako Zeszyty Kulickie dokumentowała w obydwóch językach wykłady i dyskusje: i tak na przykład „Analiza prawicowego ekstremizmu w Meklemburgii-Pomorzu Przednim i w Pomorzu Zachodnim” spoglądająca na to zagadnienie w sposób wykraczający poza granice narodowe bądź „Rodzinne Pomorze – dawniej i dziś” z krytycznymi artykułami na temat pojęcia małej ojczyzny. W 2002 roku dwór został przekazany w posiadanie Uniwersytetowi Szczecińskiemu. Uniwersytet przyznał Akademii prawo użytkowania, w 2013 roku współpraca została jednakże zakończona po wielu konfliktach. W warsztatach poświęconych przyszłości pod tytułem „Quo vadis Kulice?” w 2014 roku uniwersytet opracował nową koncepcję placówki kształceniowej.

Kulice są położone w rozszerzonej strefie przygranicznej, jednakże ze względu na szczególną genezę i wieloletnią pracę w postaci konferencji, publikacji i podróży studyjnych silnie oddziałują w regionie i jak wiele placówek kształceniowych stały się centrum w swoim regionie przygranicznym. Środkiem prowadzącym do zbliżenia i pojednania jest wspólne, krytyczne zajmowanie się historią polsko-niemiecką w regionie. Ta droga w obszarach przygranicznych często była zwieńczona sukcesem. Mieszanka inicjatorów wnoszących swoje własne doświadczenia życiowe i otwartych na perspektywy ukazywane przez innych oraz uniwersyteckich rozważań na temat aktualnych, nie tylko historycznych, debat z młodymi naukowcami to to, co wyróżniało i nadal wyróżnia Kulice.

Po rozpadzie instytucjonalnym działalność ma być obecnie kontynuowana z Uniwersytetem Szczecińskim jako podmiotem prowadzącym. Od stycznia 2016 roku w Kulicach odbywają się znowu pojedyncze konferencje, seminaria i publiczne imprezy kulturalne. Podczas konferencji pt. „Nowe pogranicze – 25 lat dialogu” z okazji dwudziestopięciolecia układu o dobrym sąsiedztwie między Polską a Niemcami zgromadziło się wiele inicjatyw z pogranicza, które informowały o swojej pracy transnarodowej.

 

od 1995 do 2012 r., ponowne otwarcie w 2015 r. w Kulicach Rozmowa ze Stephanem Felsbergiem i Pawelem Migdalskim Podmiot Akademia Europejska Kulice-Külz, Stowarzyszenie Wspierania Współpracy Polsko-Niemieckiej (do 2013 r.) Wsparcie projektu Rząd Federalny Republiki Federalnej Niemiec, Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej i inne Dzisiaj Podmioty: Uniwersytet Szczeciński, Stowarzyszenie Akademia Kulice

 

Informacje w sieci Akademia Europejska Kulice-Külz: www.kuelz.pl Ośrodek Edukacyjno-Konferencyjny w Kulicach: www.kulice.usz.edu.pl

 

Wydawca publikacji:

 

Wsparcie finansowe: